Umową darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku, zaś w zakresie nieruchomości, prawa użytkowania wieczystego i spółdzielczych własnościowych praw jako umowa zobowiązująco-rozporządzająca – wywołuje skutek rzeczowy i przenosi je na obdarowanego, wtedy też pod rygorem nieważności wymaga formy aktu notarialnego. Darowizna jest umową kauzalną, przy czym jej celem jest zazwyczaj realizacja wyższych uczuć i postaw darczyńcy, którego działanie polega na nieodpłatnym przysporzeniu majątkowym na rzecz innej osoby, dlatego najczęściej jest stosowana w kręgu rodzinnym czy osób bliskich. Z racji motywów kierujących osobą darczyńcy może on odwołać darowiznę nawet już wykonaną, jeżeli obdarowany dopuścił się względem niego rażącej niewdzięczności.

Od umowy darowizny o czystej wartości powyżej kwoty wolnej od podatku, obdarowany zobowiązany będzie do zapłaty podatku zgodnie z ustawą o podatku od spadków i darowizn, przy czym pod pewnymi warunkami zwolnione od podatku są następujące osoby: małżonek, zstępni, wstępni, pasierb, rodzeństwo, ojczym i macocha. Podatek obliczy, pobierze i odprowadzi do odpowiedniego urzędu skarbowego notariusz, jako płatnik.

Niezbędne dokumenty:

• dokumenty tożsamości osób stawających,
• podstawa nabycia nieruchomości, prawa użytkowania wieczystego, spółdzielczego własnościowego prawa oraz numer księgi wieczystej, zaś dalsze dokumenty zostaną wskazane przez notariusza po analizie stanu prawnego nieruchomości (por. umowa sprzedaży).